دستی رسید بال و پرم را کشید و رفت           از بال من شکـسته تـرین آفرید و رفت

خـون گـلـوی زیر فشـارم که تازه بود            با یک اشاره روی لباسم چکید و رفت

بد کاره ای به خاک مناجات سر گذاشت           وقتی صـدای بندگی ام را شنید و رفت

راضی نشد به بالـش سختی که داشتـم            زنجیرهای زیر سرم را کشید و رفت

شاید مرا ندیده در آن ظـلمـتی که بـود            با پا به روی جسم ضعیفم دوید و رفت

روزم لگـد نخـورده به آخر نمی رسـید            با درد بود اگرشب و روزم رسید و رفت

دیـروز صبـح با نـوک شـلاق پـا شـدم            پلکم به زخم رو زد و درخون طپید و رفت

تابـوت از شکـستگی ام کار می گـرفت            گاهی سـرم به گوشۀ دیـوار می گرفت